یک مورد طراحی لبخند دیجیتال با لمینت دندان سرامیک و کامپوزیت

مواد دندانپزشکی و روش های بالینی در دهه های اخیر به طور چشمگیری تغییر کرده اند.احتمالا، پیشرفت های مهمی که در طول دو دهه اخیر رخ داده اند در زمینه ایمپلنت دندان و دندانپزشکی لمینت دندان بوده اند،

اما انقلاب اصلی توسعه دندانپزشکی دیجیتال است.

اگرچه این تغییرات مطمئنا روش های تشخیص و روش های خاص را ساده تر کرده اند،

اصول پایه، همچون جنبه های زیستی و عملکردی اساسی باقی مانده اند.

در عین حال، بهبودهای مهمی در لمینت دندان سرامیک و کامپوزیت ها داشته ایم، که به ما کمک می کنند نیازهای زیبایی شناختی متقاضیان را برآورده سازیم.

طراحی لبخند دیجیتال واقعی چطور انجام می شود

یکی از پیش شرط های اساسی این مساله درک عمیق پارامترهای زیبایی صورت و دندان است.

پزشک باید چالش هایی که هر مورد بالینی ایجاد می کند درک نماید

و قادر به توسعه برنامه درمانی مناسبی باشد که به هر مورد از نقطه نظر چند رشته ای نزدیک گردد.

نسبت بین دندان ها باید در رابطه با زیبایی لثه و ظاهر صورت در نظر گرفته شود.

ساخت زیباترین لمینت دندان مستقیم در صورتی که بافت آن با دندان های مجاور مطابقت نداشته باشد

یا با بالاترین نقطه لثه متقارن و قابل مشاهده نباشد بیهوده است.

به عنوان مثال، اگر سطحی چفت و کج شده یا یک جابجایی در خط مبانی دندان فک بالا نسبت به خط میانی صورت اضافه کنیم، نتیجه واقعا ناامید کننده خواهد بود.

یک جنبه مهم دیگر آنالیز مناسب و ظاهر لبخند شما است (تصویر 1 و 2) ⇑.

شکل 3 ⇑– نمای داخل دهان را نشان می دهد که در آن علاوه بر دیاستما یا فاصله دندان جلو

و مناطق مینای دندان ایدوپاتیک (کم بودن فلوراید) هر دو دندان پیش مرکزی،

مناطق تغییر رنگ داده شده در هر دو دندان نیش پیشین جانبی فک پایین که مطمئنا نیازمند درمان هستند دیده می شوند.

شکل 4 تفاوت بین لبخند اجتماعی که با عکاسی مرسوم به دست آمده (شکل های 1 و 2)

و لبخند طبیعی را که در طول ثبت دینامیک گرفته شده را نشان می دهد.

در این مورد بالینی خاص، اگر درمان خود را براساس عکس لبخند اجتماعی طرح ریزی می کردیم،

نمی توانستیم دندان های پیشین جانبی فک پایین را که رنگ نازیبایی دارند مشاهده کنیم.

گام بعدی آنالیز بیمار از نقطه نظر چهره براساس جزئیات دندان ها است.

مفهوم طراحی لبخند دیجیتال (DSD) مشکلات زیبایی شناختی را از نقطه نظر چهره و براساس

آنالیز دیجیتال ساده چند عکس تشخیص داده و گزینه های درمانی را پیشنهاد می دهد.

مرحله اول رسم خطوط عمودی و افقی است.

عکس تا زمانی که خط دو مردمک افقی شود، حرکت داده شده و چرخانده می شود.

خط میانی صورت نیز مشخص می شود.

سپس همان خطوط روی عکس مشابهی که مرکزی سازی شده اما با رتراکتور لب گرفته شده است قرار داده می شود (شکل های 5a-c).

سپس همان عکس ها بزرگنمایی شده و آنالیز می شوند (شکل های 6 و 7).

خط لب بالا ساخته و سپس روی عکس گرفته شده با رتراکتور لب به عنوان مرجع برای فیت کردن موقعیت قرار داده می شود (شکل های 8 و 9).

سپس نسبت های دندان اندازه گیری شده و کانتورهای ایده آل رسم می شوند (َکل های 9 و 10a). وضعیت ایزوله را می توان در شکل 10b دید.

عکس گرفته شده از موقعیت ساعت 12 برای آنالیز موقعیت لابیو-پالاتال labio-palatal دندان ها استفاده شده

و روی آنالیز قبلا انجام داده شده قرار داده می شود (شکل 11).

زمانی که دندانپزشک درباره امکانات و محدودیت های درمان آگاه شد، می توان یک موک آپ طراحی شده به صورت دیجیتال ساخت.

این روش باعث کاهش چشم گیر زمان سپری شده روی صندلی دندانپزشکی شده و پذیرش بیمار را افزایش می دهد.

روش کلی براساس همپوشانی مناطق خاص دهان به صورت قبلا شرح داده شده است.

نتیجه را می توان با جزئیات در شکل 12 مشاهده کرد و در شکل 13 نشان داده شده است.

مقایسه چهره قبل از لمینت، قالب موک آب مرسوم و موک آب دیجیتال را می توان در شکل 14 دید.

موک آب های غیر مستقیم مرسوم از قالب وکس آپ های قبلا ساخته شده در لابراتوار ایجاد شده اند.

نخست، قالب گرفته شده و نمونه ای ساخته می شود.

بعد از آن، بسته به دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک، تکنسین دندان های مورد نیاز را وکس می کند.

مرحله بعد، گرفتن قالب از وکس آپ است. ماده زائد دور ریخته شده و مواد کامپوزیت روی گاید سیلیکونی اعمال و سپس در دهان بیمار قرار داده می شوند.

بعد از چند دقیقه، مازاد خارج شده و بیمار قادر به دیدن تغییرات خواهد بود و پزشک می تواند مورد پیشنهادی را مستقیما در دهان ارزیابی نماید.

به طور کلی، عکس هایی از وضعیت جدید گرفته شده و آنالیز می شوند.

گزینه موک آپ دیجیتال بسیار ساده تر است. بعد از این که اشکال نهایی ساخته شدند، عکس روی آنها قرار داده می شود.

همانطور که در شکل 14 دیده می شود، نتیجه روش های مرسوم و دیجیتال مشابه است و تشخیص و تمایز بین آنها دشوار است.

پروتکل براساس عکس ها و ویدیوهای گرفته شده در جلسه اول است. آنالیز انجام شده و نهایتا این مورد در صورت نیاز بررسی می شود.

زمانی که ارائه آماده شد، برنامه درمانی به روشی جذاب برای فرد ارائه می شود (شکل 15).

در نهایت، استفاده از مواد ترمیمی سرامیک یا کامپوزیت بسته به عوامل مختلف در نظر گرفته می شود.

فلسفه ما بر پایه مفهوم حداقل تهاجم است.

تا زمانی که بتوانیم همان زیبایی، دوام و قابلیت پیش بینی سرامیک ها را ارائه کنیم، کامپوزیت را انتخاب می نماییم.

در مواردی که دندان های زیادی درگیر هستند و دیاستما یا فاصله دندانی متعدد وجود دارد، یا عدم تعادل در چفت شدگی دندانها وجود دارد،

نتیجه موفق به خطر می افتد و باید تغییرات عمده ای صورت گیرد، انتخاب ما به سمت لمینت دندان سرامیک متمایل است.

صرف نظر از روش انتخابی، اهمیت زیادی دارد که پزشک سیستم سرامیک و یا کامپوزیت استفاده شده را درک کند.

در این مورد بالینی، سیستم لمینت سرامیک و روکش کامپوزیتی خاصی به علت مفهوم لایه بندی ساده آن،

به نظر رسیدن سایه طبیعی و برق طولانی مدتی که دارد استفاده شده بود.

مطابقت بین سایه های دو سیستم کامپوزیت و سرامیک ترکیب آنها را ساده تر می کند.

زمانی که طرح و برنامه درمانی توسط فرد پذیرفته شد، درمان با آماده سازی و علامت گذاری به منظور حداکثر محافظه کارانه بودن آغاز می شود (شکل 16).

شکل 17 جزئیات مناطق مینای دندان ایدوپاتیک (کم بودن فلوراید) در دندان های جانبی پیشین فک پایین را نشان می دهد.

دندان های فک بالا آماده و قالب گیری شدند.

شکل 20: 6 لمینت دندان ساخته شده را نشان می دهد.

آنها با چسب گلیسیرینی طراحی شده به صورت اختصاصی  امتحان شدند.

شکل 21 تغییرات چشم گیر در مقدار چسب استفاده شده از این نوع را نشان می دهد.

این روش به خصوص زمانی که یک یا دو لمینت دندان قرار داده شده اند و مقدار اندکی باید تصحیح شود تا با دندان های مجاور تطبیق یابد سودمند است.

سپس لمینت دندان وصل شده و نتیجه نهایی را می توان در شکل 22 مشاهده کرد.

در این شکل وضعیت قبل از قراردادن لمینت با نتایج مشابه به دست آمده با قالب گیری موک آپ دیجیتال و نتیجه نهایی مقایسه شده است.

شکل 23 و 24:

قرار دادن 6 لمینت دندان سرامیکی فک بالا و دو ترمیم کامپوزیتی مستقیم انجام شده روی دندان های جانبی پیشین فک پایین را در 3 ماه پیگیری نشان می دهد.

همه این کارها از منظر صورت ادغام شده اند، که در شکل 25 دیده می شود. فرد راضی و خوشحال را می توان در شکل 26 مشاهده کرد.